Als je de marketingkansen niet eens ziet, kun je ze ook niet pakken…

My oh my, deze week zag ik twee mooie voorbeelden van marketingkansen. Het ene bedrijf ziet marketingkansen en pakt ze aan. Het andere bedrijf krijgt een fantastische kans in de schoot geworpen (letterlijk, lees vooral verder…) en doet er echt te weinig mee. Vind ik dan he.

We zijn ons niet altijd bewust van de marketingkansen om ons heen. Ja, ook in moeilijke tijden zijn die er echt gewoon nog. En ja, ik weet dat het niet altijd even makkelijk is om het te realiseren, maar soms is het ook wél gewoon zo f*cking simpel.

Een wedstrijd voor mascottes, wat een idioot idee

Een paar jaar geleden werd ik gebeld door het G-voetbalweekend. Een organisatie die een toernooi organiseerde voor gehandicapte kinderen. Zij hadden het idee om bij dat evenement een aantal mascottes uit te nodigen, die ook de strijd met elkaar konden aangaan. Beetje entertainen op de tribunes, een rondje hardlopen en meet & greets met de kids. In die tijd produceerde mijn bedrijf ook mascottes op maat, die we uit een atelier in China haalden en hier verkochten. De organisatie vroeg me of we wilden deelnemen aan de mascotte wedstrijd. Ik zag er niet zoveel in en we hadden ook geen mascottes op voorraad, dus ik zei dat ik er nog even over na zou denken.

Eenmaal terug achter mijn computer zocht ik de website met alle info over de wedstrijd. Die was er niet. Gemiste kans. Hoe langer ik erover nadacht, hoe mooier ik het voor me zag. Het NK Mascottes, georganiseerd door Happy Mascots en het G-voetbalweekend. Prachtige marketingkans! Dat kon wel wat doen voor onze naamsbekendheid. Het was een prachtig verhaal voor de pers. Maar het zou wel betekenen dat de organisatie van het weekend moest instemmen met mijn bemoeienissen…

Ik belde de organisatie terug, legde mijn plan uit en vertelde ze dat dit heel groot kon worden in de media. Ze pakten mijn aanbod met beide handen aan, want ze hadden niemand voor marketing. Zo gingen we samen aan de slag met het eerste NK Mascottes. Zij de organisatie, ik de marketing. We regelden Dries Roelvink, Johan Vlemmix en Emile Ratelband voor in de jury. De organisatie regelde 30 mascottes die meededen en ik verstuurde persberichten. Een paar weken later was ik te zien bij Koffietijd (naast Loretta, aaahhh), ik werd gebeld door QMusic en FunX. Er werden stukken geplaatst in de Metro, de Telegraaf en de regionale media. Onze bedrijfsnaam werd overal vermeld, wat een mooie gratis publiciteit. Wat een beetje marketing kan doen, zolang je de kansen maar ziet…

Marketingkans 1: de babypanda

Op vrijdag 2 mei werd er geschiedenis geschreven in het Ouwehands Dierenpark. De eerste panda in Nederland werd geboren, fantastisch! Via nu.nl en eigenlijk alle andere media kwam het bericht binnen in onze huiskamer. Zo leuk, want wij hadden de afgelopen dagen geregeld in het pandaverblijf gekeken via de webcams die daar hangen. Panda’s zijn erg geliefd hier in huis.

Bij het bekijken van de webcambeelden, moest je je e-mailadres achterlaten. Zodra je dat deed, kon je de cams bekijken. ‘Héél slim’, dacht mijn marketinghart nog toen ik mijn mailadres invulde.

Vandaag, een dag later dan de geboorte zat er een e-mail (lees: marketingkans) in mijn inbox van het Ouwehands Dierenpark met de titel: ‘Reuzepandajong geboren!’. Dat wist ik al natuurlijk, want dat nieuws was niet te missen gisteren… Maar ik opende toch de mail, want er zou vast iets in staan wat ik nog niet had gelezen. Maar helaas. Een opgewekt mailtje maar geen bijzonder feestje in mijn inbox. En regel 1 uit e-mailmarketingland werd zelfs niet opgevolgd. Geen enkele call-to-action. Geen button waar ik op kon klikken. Geen donatie die ik kon doen. Geen pandaknuffel die ik kon kopen. Geen naam die ik mocht verzinnen voor het jong. Geen linkje naar het mooie uitgebreide sfeer-interview met het Parool. Niet eens een videosamenvatting van panda-beelden van de afgelopen weken. Niksus…

Potverdorie wat een gemiste kans. Je hebt dus als bedrijf weken de kans gehad om je voor te bereiden op dit moment. Dan stuur je op de dag van de geboorte wel een persbericht, maar vervolgens doe je niets voor het publiek dat al wekenlang op die cams zit te turen. Een hele dag later kómt er dan eindelijk nieuws voor die mensen, waar we vervolgens precies níets mee kunnen. Al was het een linkje geweest naar een donatiepagina voor een goed doel voor panda’s, je had toch wel iets van een call-to-action kunnen bedenken zodat wij meer zouden meeleven? Zodat we betrokken waren geweest? Zodat we het gevoel hadden mee te mogen vieren? Gemiste kans… Eigenlijk net als die kans met de giftshop en de Peak-End Rule misschien wel.

Marketingkans 2: de flyer in de brievenbus

Bij mijn zusje in Utrecht zit een restaurant om de hoek. Op het moment dat ik dit schrijf is het 3 mei 2020 en dus is de horeca gesloten vanwege de Corona. Dat weerhoudt veel horecaondernemers er niet van om geld te verdienen, gelijk hebben ze. Ze zijn massaal op take-a-way maaltijden gesprongen. Afhalen of bezorgen, zolang ze maar iets kunnen verkopen. Er is zelfs een ondernemer waar je in kleine glazen kassen kunt eten, afgesloten van andere mensen, topidee. Wat een marketingkans.

Het restaurant in Utrecht heeft ook afhaalmaaltijden. Ze hebben zelfs op zaterdagen een drive-tru-barbecue. Jouw barbecuepakket wordt achter in je auto gezet, je betaalt en je neemt het mee naar huis zonder dat je je auto uit bent geweest.

Het restaurant verspreidt een folder huis-aan-huis in de buurt, zodat alle buurtbewoners weten dat ze er zijn. Leuk design, 5000 keer geprint en in de brievenbussen ermee. Haalt de bediening gelijk zijn dagelijkse stappen. In het foldertje staat een QR-code waarmee je direct kunt bestellen, je wordt aangesproken met ‘Hey buur’ en de gerechten zijn aantrekkelijk geprijsd. Goed idee, goed uitgevoerd, kost geen drol en hopelijk halen ze hier veel omzet uit (check, ik heb ze via Instagram even nagevraagd hoe deze actie ging en ze hadden het superdruk deze week, good for you guys!). Zo simpel dus. Kopiëren en plakken zou ik zeggen, want dit is absoluut een van die marketingkansen. Zolang je ze maar ziet…